Ουτρέχτη - παζάρι δίσκων

Το επόμενο γίνεται στις 22 και 23 Νοεμβρίου 2008, όσοι πιστοί κλείστε από τώρα τα εισητήρια :)

Metal: A Headbanger's Journey

Μόλις είδα το Metal: A Headbanger's Journey το οποίο είναι η εξιστόριση του μέταλ πίσω από το βλέμμα ενός μεταλλά, κάποιου που ζει την όλη φάση από τα μέσα της δεκαετίας του '80 μέχρι σήμερα. Καλή ταινία, με ευχάριστες (και πωρωτικές στιγμές) αρχίζει από τη δημιουργία του μέταλ (με πρωτοπόρους τους Sabbath) και φτάνει μέχρι το black metal και τo ακραίο death metal. Έχει αρκετές συνεντεύξεις από πρωταγωνιστές και οπαδούς του μέταλ, πλάνα από συναυλίες καθώς και σκηνές από διάφορα γεγονότα που σημαδέψανε τη μεταλλική ιστορία (σκηνές από δίκες, κάψιμο εκκλησιών κλπ).

Βλέπεται ευχαρίστως.

Coldworld - Melancholie

Οι Coldworld χαιρετούνε από τη Γερμανία και είναι αυτό που λέμε one man band. Η μουσική ιδιοφυϊα πίσω από τους Coldworld ακούει στο όνομα Georg Börner ο οποίος κατάφερε να δημιουργήσει έναν από τους πιο σκοτεινούς και καταθλιπτικούς black metal δίσκους μέσα στο 2008 μέχρι στιγμής. Όπως δηλώνει και το όνομα του δίσκου πρόκεται για ένα μελαγχολικό αριστούργημα δεμένο με ambient ήχους, ορχηστρικά περάσματα και πολλή ατμόσφαιρα.

Ο ήχος είναι αρκετά σκληρός και βαρύς και οι ταχύτητες κινούνται κυρίως σε μεσαίους -προς γρήγορους- ρυθμούς αλλά αυτό που κάνει το δίσκο μοναδικό είναι το συναίσθημα που σου δημιουργεί. Έχοντας καταφέρει να αναμείξει επιτυχώς σκοτεινή ατμόσφαιρα, ακραίο και ογκώδες black, μελαγχολία και ambient ήχους, ο Börner δίνει μαθήματα μοναδικού και παγωμένου black metal. Θα πρέπει να παραδεχτώ ότι σε κάποια (ελάχιστα) σημεία μου θυμίζει τους (άλλους κολοσσούς του ατμοσφαιρικού metal) Anti αλλά σε καμιά περίπτωση δε θα πρέπει αυτό να εκληφθεί ως αντιγραφή. Ο Coldworld παραδίδουνε τραχύ και συνάμα ονειρικό black metal όπως κανένας άλλος.

Ένα άλλο πολύ θετικό χαρακτηριστικό του δίσκου είναι η μελωδία η οποία είναι διάχυτη σε όλα σχεδόν τα τραγούδια. Είμαι από αυτούς που τους αρέσει η μελωδία, έστω και αν η μουσική είναι πολύ ακραία, και σε αυτό το σημείο σίγουρα ο Melancholie δεν υστερεί καθόλου καθώς τα μελωδικά ξεσπάσματα υπάρχουνε άφθονα. Ακόμα και όταν υπάρχουνε παύσεις με μόνο πλήκτρα ή ορχηστρικούς ήχους το συναίσθημα που σου δημιουργήται είναι μοναδικό.

Καταιγιστικά riffs, ογκώδες ήχος, κτηνώδεις και απόκοσμα φωνητικά συνθέτουνε ένα μουσικό αριστούργημα που αν μπορούσε να εκφραστεί σε εικόνες ή ζωγραφιές θα έμοιαζε με ερημωμένα και μοναχικά τοπία στον παγωμένο Βορρά, όπως ακριβώς το εξώφυλλο του δίσκου. Έχοντας φορτώσει το δίσκο με πολλά θλιβερά και χιμαιρικά riffs ο Börner έχει καταφέρει να δημιουργήσει έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2008. Ακούγεται καλύτερα στο σκοτάδι.

Υγ. Ο δίσκος μπορεί να κατεβεί από εδώ, αν σας αρέσει αγοράσε τε τον, όπως θα κάνω κι εγώ. Εν τάξει το γνωρίζω ότι είμαι παράνομος (ή τουλάχιστον το site που έχει το δίσκο είναι παράνομο), δε λέω όχι. Αλλά σύμφωνα με το νόμο 2121/1993, απαγορεύεται οιαδήποτε δημόσια εκτέλεση ή αναπαραγωγή μουσικού κομματιού "που γίνεται προσιτό σε κύκλο προσώπων ευρύτερο από το στενό κύκλο της οικογένειας και το άμεσο περιβάλλον". Δηλαδή ακόμα και να βάλεις ένα τραγούδι προς ακρόαση (όπως κάνουμε τόσο καιρό με το music box widget) είναι και αυτό παρανομία, αν δεν έχεις την συγκατάθεση αυτού που έχει τα πνευματικά δικαιώματα. Νομίζω ότι ο νόμος είναι πολύ περιοριστικός και ο καταναλωτής θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να ξέρει τι αγοράζει πρωτού το αγοράσει.