1. Civil War Dance 05:03
2. Cardboard City 05:05
3. Sins of Emission 03:32
4. Land of the Rising Slum 04:28
5. The One Piece Puzzle 05:52
6. A Bellyful of Emptiness 04:56
7. A Dog in the Manger 06:10
8. Gammadion Seed 05:26
9. Womb of the Worm 06:55
10. The Truth Famine 04:29
Total playing time 51:56
Ό,τι και να πω γι' αυτόν το δίσκο είναι λίγο, πολύ λίγο. Κατά την προσωπική μου γνώμη έχουμε να κάνουμε με τον καλύτερο δίσκο που έβγαλε ποτέ βρετανικό συγκρότημα μετά το '90 (άντε να πω '91 διότι υπάρχει και το ανυπέρβλητο Painkiller). Είναι δύσκολο να φανταστώ τη μεταλλική σκηνή χωρίς αυτό το αριστούργημα.
Αυτός ο δίσκος είναι η επιτομή του metal. Πολλοί λένε ότι είναι folk metal, άλλοι pagan metal και δεν ξέρω κι εγώ τί. Δε θα βάλω ταμπέλες, για εμένα είναι γνήσιο heavy metal (που πολλές φορές αγγίζει και τα όρια του power), έτσι όπως είχε εξελιχθεί στα 90's. Δεν υπάρχει κακό τραγούδι εδώ πέρα, ούτε καν κακή στιγμή, τα πάντα, από την αρχή μέχρι το τέλος είναι τέλεια και κάθε φορά που τον ακούω μου αρέσει όλο και περισσότερο. Θα μπορούσα να πω ότι είναι κλασσικός δίσκος και στέκεται επάξια δίπλα σε μεγαθήρια όπως Black Sabbath, Paranoid, Master of Puppets, Painkiller κλπ.
Μουσικώς ο δίσκος είναι ατόφιο heavy metal. Βαριές και γρήγορες κιθάρες που ξυρίζουνε (το κιθαριστικό δίδυμο Ramsey/Pugh κάνει εξαιρετική δουλειά), καλπάζοντες ρυθμοί (αλλά και αργά μέρη και ρυθμοί που αγγίζουνε τα όρια της ψυχεδέλειας), μελωδία, βαρύ και ασήκωτο μπάσο και τρελλά τύμπανα. Προσθέστε σε αυτό την ξεχωριστή βραχνή φωνή του Walkyier και τα πλήκτρα και το βιολί της Cathy Howell (κρίμα που δεν έβγαλε άλλους δίσκους με τους Skyclad) και καταλαβαίνεις για τι πρόκειται.
Θα ήθελα να σταθώ λίγο στους στίχους όπου έχουμε να κάνουμε με τη στιχουργική ιδιοφυία του Walkyier. Βαθέως πολιτικοί, βγαλμένοι μέσα από τις αντιξοότητες της ζωής και μπουχτισμένος με όλα τα στραβά της κοινωνίας ο Walkyier στηλιτεύει την τότε (και νυν αφού είναι ακόμα και σήμερα διαχρονικά) κοινωνία και πολιτικό σύστημα της Μ.Β. Το ξεπούλημα κερδοφόρων επιχειρήσεων από τη Thatcher, η ανεργία, η εξαθλίωση πολλών βρετανών και η διαφθορά είναι στο στόχαστρο του Martin Walkyier. Καυστικότατος και ειλικρινής πονάει τη χώρα του και οργίζεται για την κατάσταση που επικρατεί.
Αυτός ο δίσκος είναι μουσική απόλαυση. Το μοναδικό μεινέκτημά του είναι ότι το βινύλιο περιέχει ένα τραγούδι λιγότερο από το CD (ποιός μαλάκας είχε αυτή την ιδέα). Δεν έχω τίποτα άλλο να πω παρά μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Skyclad για την όμορφη μουσική και ευχάριστες στιγμές που μας προσφέρουνε.
Monday, 26 October 2009
SKYCLAD - PRINCE OF THE POVERTY LINE
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
13 comments:
έχω όλους τους δισκους τους και έιναι μια από τις πιο αγαπημένες ΗΜ μπάντες.
Πάντως τους αδικούμε αν μιλήσουμε μόνο για μια δουλειά τους, όπως αδικούμε και τους Black Sabbath, Pink Floyd, Uriah Heep, κλπ αν μιλήσεις για έναν δίσκο τους μόνο, δίνοντας την εντύπωση ότι ανηκουν στις μπάντες που έχουν 1-2 κλασσικές δουλειές ανάμεσα σε πολλές άλλες μετριότερες.
Από την πρώτη τους δουλειά μέχρι το Φολκεμον, εγώ θα ξεχώριζα μόνο το silent whales of lunar see ως κάπως κατώτερο από τις υπόλοιπες
@Τυλερ συμφωνώ σε όλα όσες λες (και εμένα από τις αγαπημένες μου είναι) εκτός από το The silent whales of lunar sea το οποίο πιστεύω ότι είναι και αυτό κολοσσιαίο. Το μόνο που δε μου αρέσει είναι το Semblance of normality (το In the... all together δεν το έχω ακούσει) το οποίο δεν είναι καν Skyclad, όχι μόνο φωνητικώς αλλά και μουσικώς.
Δυστυχώς λόγω βιαστικών ακροάσεων τους είχα αδικήσει, είχα αδιαφορήσει κάπως καθώς με ξένιζε το folk στοιχείο ως άκουσμα, κακώς βέβαια να σταθώ μόνο εκεί. Ενδιαφέρουσα περιγραφή, μου κίνησε το ενδιαφέρον να τους ψάξω καλύτερα.
@Cerebral_Illusion
είμαι σίγουρος ότι θα σου αρέσουνε. Οι Skyclad είναι από τα συγκροτήματα πυο η μουσική τους ωριμάζει μέσα σου με τον καιρό.
Να είναι άραγε τυχαίο που από όλα τα cds των Skyclad αυτό έχει επιζησει των διαγραφών για εξοικονόμηση GB από τον σκληρό του λάπτοπ μου; :-P
Πάνο, βάζω και το tracklisting, πολύ καλή επιλογή, και συγγνώμη, αλλά έχω ξεχάσει και το blogging και όλα... Θα βάλω κάνα δίσκο μέσα στις επόμενες ημέρες.
ΥΓ: Ο Martin σαν τραγουδιστής είναι απαίσιος, αλλά έχει trademark φωνή που τη συνηθίζεις - οι Skyclad χωρίς αυτόν είναι φλώροι. Όμως σαν προσωπικότητα και στιχουργός είναι από τις πιο ξεχωριστές υπάρξεις στο metal.
"Να είναι άραγε τυχαίο που από όλα τα cds των Skyclad αυτό έχει επιζησει των διαγραφών για εξοικονόμηση GB από τον σκληρό του λάπτοπ μου; :-P"
Όχι, τίποτα δεν είναι τυχαίο, ο δίσκος είναι κολοσσιαίος :)
Άσχετο αλλά γιατί δεν παίρνεις ένα εξωτερικό δίσκο; Με 80 ευρώ παίρνεις 1ΤB σκληρό.
Υγ. Συμφωνώ με αυτό που λες για τον Martin, δεν έχει και την πιο ωραία φωνή στο metal αλλά είναι χαρακτηριστική και ταιριάζει στο είδος μουσικής. Τον έχεις ακούσει με τους Sabbat; Και εκεί τα σπάει.
Έναν εξωτερικό (των 500 γίγα για τώρα) τον έχω στο πρόγραμμα αγοράς, ειδικά προτού φύγω για στρατό, για να καθαρίσω όλους τους υπολογιστές και να έχω τα πάντα καθαρά και σώα, αλλά περιμένω να πέσουν πρώτα οι τιμές. Δε ξέρω που έχεις δει 1 τέρα με 80 ευρώ, αλλά έχω δει 500 γίγα με 80... Θα δω κατά τον Φλεβάρη ή Μάρτη, διότι τώρα έχω κάτι έξοδα που δεν υπολόγιζα.
Τα Sabbat τα έχω ακούσει όλα, ωραία, αλλά με χαλάει το low tuning της μουσικής που είναι χαρακτηριστικό των δίσκων του '80. Θα ήθελα να τα ακούσω remastered για να σχηματίσω πλήρη άποψη, αλλά ναι, πρόκειται για εξαιρετικό thrash - αν και ο Martin καταντά ανυπόφορος ώρες ώρες.
1TB με 80 ευρώ είχα δει στο Λονδίνο (από εκεί που πήρα και τον δικό μου), εδώ Ελλάδα δεν το έψαξα για να είμαι ειλικρινής.
Sabbat και low tuning: εμ αυτό είναι που τους κάνει κορυφαίους :)
Δισκάρα, από μια σπουδαία Μπάντα!!!
Γιάννη όντως δισκάρα και όντως από μια μοναδική μπάντα. Απλώς κορυφαίοι.
To "Land of the Rising Slum" υπάρχει και σε πολλή καλή ακουστική εκτέλεση σ'ενα σιντάκι που χε μοιράσει παλιά το μέταλ χάμερ "outrageous fourtunes" νομίζω λεγόταν.
Ωραίο μπλοκ, συνέχισέ το!
Σπουδαίος δίσκος !!!
Post a Comment