Monday, 13 April 2009

Inferno μέρα τέταρτη

Πρωινό ξύπνημα και επίσκεψη στο neseblod (βρίσκεται στην οδό Rathkes gate) για αγορά βινυλίων. Πολύ πράμα αλλά πανάκριβες τιμές. Κατά τις έξι στο Rockefeller για την πρώτη μπάντα, τους Koldbrann. Δυστυχώς το κινητό μου είχε ξεμείνει από μπαταρία αυτή τη μέρα. Θα μου πεις τώρα τί σχέση έχει αυτό. Απλό, το χρησιμοποιώ ως σημειωματάριο για να γράφω τα τραγούδια που παίζουνε. Ξέμεινα λοιπόν από μπαταρία και έτσι δεν είχα την ευκαιρία να γράψω τα κομμάτια που παίξανε αυτή τη μέρα. Ωραίο black metal παίξανε οι Koldbrann αξιοπρόσεκτοι, θα τους ψάξω περισσότερο.

Σειρά είχανε οι Helheim, ήθελα να τους δω από καιρό, ευτυχώς τους πέτυχα εδώ γιατί την προηγούμενη φορά που παίξανε στο Λονδίνο έλειπα και τους έχασα. Παίξανε αρκετά κομμάτια (και από τους παλαιούς), φύγανε και μας αφήσανε μια ωραία μουσική αίσθηση στα αυτιά. Μου άρεσε ιδιαιτέρως που πίσω τους παιζότανε συνεχώς πλάνα από νορβηγικές ασπρόμαυρες βίκινγκ ταινίες, κορυφαία έμπνευση.

Ακολουθήσανε οι Troll, παίξανε black metal αλλά σε σημεία είχανε πολύ περίεργο βιομηχανοποιημένο ήχο. Εν πάσι περιπτώσι παίξανε αρκετά καλά, ο κόσμος γούσταρε από κάτω.

Σειρά είχανε οι Samael, δε θα έλεγα ότι είναι και από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα αλλά λόγω των δύο πρώτων δίσκων τους ήθελα να τους δω. Βγήκανε με drum machine, παίξανε καλά, σε αρκετούς φάνηκε ότι παίζανε play back, ίσως και να έχουνε δίκαιο γιατί το μπάσο ακουγότανε ακόμα και όταν ο μπασίστας έκανε παύσεις, αλλά ίσως να ήτανε και οι υπολογιστές από πίσω. Τέλος πάντων, παίξανε αρκετά γνωστά τραγούδια, δε θα έλεγα ότι με ενθουσίασαν ιδιαιτέρως, ήτανε καλή συναυλία αλλά δε θα τους ξαναέβλεπα. Ένα τραγούδι πριν το τέλος κατέβηκα στο John Dee για να δω τους Code. Παίξανε γύρω στη μία ωρα, ωραίο black metal με αργά και γρήγορα μέρη, παίξανε και το Brass Dogs, τελειώσανε και ξαναανεβήκαμε πάνω να δούμε τους Carpathian Forest.

Δε θα έλεγα ότι μου αρέσουνε ιδιαιτέρως αλλά είπα να τους δω μιας και ήμουνα εκεί. Αρχίσανε την πράσταση με μερικές ημίγυμνες γυναίκες στη σκηνή, να φοράνε ψεύτικα πέη, και κάποιον ημίγυμνο να κρατάει τη νορβηγική σημαία. Σε κάποια φάση μία από τις κοπέλες άρχισε να κάνει πεολειχία στην άλλη και κάπου εκεί τελείωσε το πρώτο τους κομμάτι (και εξαφανιστήκανε οι κοπέλες). Συνεχίσανε μέχρι τις 2 αλλά είχα φύγει στη μέση. Μπορεί σε κάποιους να αρέσουνε αλλά εγώ τους βρίσκω βαρετούς.

Τελείωσε και αυτό, ωραία περάσαμε, κόσμο γνωρίσαμε, βόλτες κάναμε... Φέρε τε το επόμενο :)

1 comment:

Flapping Tremor said...

Αυτές τις μαλακίες δεν μπορώ στα live και εκνευρίζομαι (βλέπε Carpathian Forest) . Λες και χρειάζονται για να αποδείξουν ότι αντιπροσωπευουν ακραίο ιδίωμα.. (ντεμέκ ποζεριλίκια). Για Code θα πήγαινα και με πατίνι στην Αφρική ακόμα, θεωρώ ότι είναι η καλύτερη κίνηση του Kvohst και το Nouveau Gloaming είναι αγαπημένος μου δίσκος, χωρίς να με συγκινεί ιδιαιτέρως το είδος. Οι Samael έχουν αλλάξει άρδην και το '07 που τους είδα απογοητεύτηκα πάρα πολύ. Εν τέλει , περίμενα να ακούσω κανένα κομμάτι από το Ceremony of opposites, έπαιξαν το Baphomet's Throne και μετά άδειασε ο χώρος, έφυγαν οι μισοί και παραπάνω. Κανένα συναίσθημα, πλαστικός -ηλεκτρονικός ήχος και ο Vorphalack με φούστα...